Sahabeden Abdullah bin Zübeyir(RA) hakkında şöyle denmiştir; “İbn-i Zübeyir o kadar uzun ve hareketsiz secde ederdi ki kuşlar gelip sırtına konardı. Bazen o kadar uzun rükû ederdi ki bütün geceyi rükûda geçirirdi. Bazen de secdesi o kadar uzardı ki, bütün geceyi secdede geçerdi.” (İbn-i Zübeyir namazda derinliği muhterem dedesi Hz. Ebubekir’den(RA) öğrenmişti.)
Tabiinin efendisi Üveys-i Karni(halk deyişimizle Veysel Karani) bazı kereler teheccüdde rükuya varır ve bütün geceyi rükûda geçirirdi. Bazen aynı hal secdede olurdu.
Yazılanlar doğrumu bilinmez ancak eğer hoşumuza gidiyorsa namazın bölümlerini ne kadara kadar uzatabileceğimiz hakkında fikir veriyor
Bugün secdelerimizi biraz daha uzun tutalım, secdede daha çok dua edelim,
Esselamu Aleyna
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder