ikame : yerleştirme, yerine getirme
ikame:yerine geçme, yerine geçirme, iskan etme, yerleştirme, dava açmak.
İKÂME: Yerleştirmek, iskan etmek, vücuda getirmek. İKÂMET: İmamlık, halifelik, önderlik.
Ka-Me' fiil kökünden gelmedir.
Bu fiil ve kendinden türeyen “kıyam, makam, mükam, ikamet, istikamet, müştekim” gibi kelimelerin Kur'anî kavramlar içinde çok önemli yeri vardır.
'Karne', 'kalkmak, ayakta durmak, düzelmek, terazinin dili ortaya gelmek', 'alâ' harfi cerriyle kullanıldığında 'devam ve sebat etmek', 'lî' harf-i cerriyle kullanıldığında 'yönetimini üzerine almak'; 'e ka me', 'ikamet etmek, yerine getirmek, hakkını vererek yapmak, doğrultmak, düzeltmek'; 'is te ka me' 'düzelmek, doğrulmak, tam olmak'; 'kavam', 'orta, mutedil'; 'kıvam', 'düzen, dayanak, destek, insanı ayakta tutan; 'kavim', 'mutedil, boyu güzel'; 'kıyme', 'değer, fiat, paha'; 'kayyum', 'her şeyi tutan, koruyan, ayakta tutan; 'kayyime', 'tam, kâmil'; 'mekam', 'ayakların bastığı yer, oturulan, basılan yer, oturan kişiyi belli eden yer'; 'mükam', 'yaşanan yer'; 'mukim', 'ikamet eden, oturan, anlamlarına gelmektedir.
Kıyamda bu kıvamda olmak gerekli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder