Bana her gittiğimde „Gel“ dediğin için,
sensiz atmak istedigim adımlara küssün yüreğim…
Bana „köle“ değil „kulum“ dediğin için,
askina köle olabilmenin hasretini ceksin yüregim…
Işte senin o "gel" demeni özlüyorum...
Işte secdelerini seviyorum en çok…
hani alinca rahmetinin kokusunu halılarda,
ne kadar eskimiş olsa(m)da...
http://perdelerotesi.blogspot.com/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder