çevreni temiz tut
Senai Demirci
Çevreni temizle.
Namaza kalktığın zaman, yeryüzünün bütün gürültülerini sustur,
işleri durdur,
yollardan ayrıl,
kenara çekil.
Ruhunun yanına park et,
kalbinin ahengsiz çırpınışlarına mola ver.
Kapat kapıları; başkalarını alma içeri;
dudaklarını kapat yalana, boş söze...
Lüzumsuzlukları terk et,
silkele üzerindeki şehrin görünmez tozlarını,
cebinden boşalt sahte paraları,
elini göğsüne sokup alıp verdiğin nefesi, kâinatın o en eşsiz, en görkemli ahengini farket.
Yüzünü fenaya çevirmekten,
ümitsizliğin karanlıklarında tüketmekten,
gözlerini harama bakmanın kirinden,
dilini yalanı/yanlışı dillendirmekten,
dudaklarını boş sözlerin tozundan yıka, temizle.
Ellerini şerre alet olmaktan yıka.
Başını şu fani dünyada Rabbinin aziz bir misafiri olma şerefiyle meshet.
Topuklarla birlikte ayaklarını da dünyadan yıka;
seni yükselteceğini sandığın şeyleri ayaklarının altından çek.
Namazın eşiğinde doğrul yeniden.
Orada En Sevgili’nin en çok sevdiği halde olduğunu hatırla.
Orada En Sevgili’nin en çok sevildiği hale büründüğünü bil.
Kâinatın sahibinden, kalbini kudret elinde evirip çeviren Rabbinin en sıcak, en taze aferinini alıyorsun şimdi.
Duyuyor musun?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder