İtiraf ediyorum küçük hanım,namazı ben zorlaştırdım sana..
Namaza başlarken sanki ben zamanında hiç zorlanmamışım gibi seni full çekmeye zorladım.
Olsun a canım kıl kılabildiğin kadar diyecek anlayış nerede bende?
En büyük işlerin bile küçük parçalar halinde yükseldiğini unuttum.
En uzun yolculuklarında küçük adımlarla başladığını fark etmedim.
Duvarı hem bir anda hem hatasız hem de mükemmel örmeni bekledim.
Tuğlaları üst üste koymana izin verecek hata etme rahatlığını sunmadım sana.
Hem sonra birini diğerinin üstüne acemice koyarken tuğlalardan bir kaçını yere düşürmeni de pek ayıpladım.
Yakaladığın namazlara köreldimde kaçırdıkların için yazıklar ettim sana...
Bardakta doldurduğun trafı göremedim.Acemilikle rine tahammül edemedim.
Şaşkınlıklarını hoş görmedim.
Kocaman bir yap boz oyunu içinde olduğunu,bütünü göremeden parçaları biraraya getirmekde zorlanacağını fark edemedim.
Bağışlar mısın beni?duvarını yıktım,yap bozunu yapmanı beklemeden bozdum!
Senai Demirci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder