Sabahın Buğusunu Değdir Göğ(s)üne
Sabahın buğusunu değdir göğsüne,
yapraklarında taze şebnemler ağırlayan bir gül gibi aydınlığa uyan.
Göz kapaklarını araladığında seni nice aldanışlara düşüren düşlerden uyandığın gibi gönlünü de aç ki kalbinin ufkuna nice muştu güneşleri doğsun.
Ellerinde dualar, kelebekler gibi uçuşsun.
Kimliksiz, isimsiz, önemsiz bir nutfenin ana rahmine tutunup insan olmaya yolculanması gibi,
sen de var-yok arası varlığını,
vefasız dudaklar arasında silinmeye ayarlı adını,
bir mezar taşının insafına kalacak hatırını,
Rabbinin rahmet kucağına bırak...
Senai Demirci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder