GEL BOŞALT CÜMLE ÇIĞLIKLARINI NAMAZIN GÖZBEBEĞİNE
Hasreti dillendirdiğin duvarlar dinlemedi seni.''Katreye ne anlatır yangının felsefesi.'' Dünyanın vaadi yok kalbine.Huzur dilendiğin kentler dinlendirmedi seni.''Gözyaşı nerden bilsin Leyla'ya b/akan gözü terkettiğini.'' Tenin kıyıları inci mercan sunmadı canına.İltica ettiği meydanlardan kovuldu ruhun.Cebini ısıtanlar yüreğinin üşümesine çare olamadı.Sevdanın aynasında bir türlü bir araya getiremedin yüzünü.Kırıldı aynalar yahut aynalara kırıldın.''Kendine batan gül dalında dikensin.'' Dar vakitler tuttu ayağını hep.Dünü öldürdün;koparılmış takvim yapraklarına kefenledin.Yarının eşiğinde hep ölü buldun kendini;bir türlü bağdaş kuramadın geniş zamanların sofrasına.Dünün katili diye arandın,yarının elinde kaybeden oluverdin.Vaktin daraldı.Masumiyetini onaylatacağın makamlar aradın.Bulamadın.Kirlendin,ak ellerinde çamurlar yoğurdun,pak gözlerini karalıkara gömdün.Pişman oldun.Seni akl/ayacak, akl/andığını tescil edecek yüzler aradın.Bulamadın.İlticaların reddedildi.Yüzlerin y/amacına tutunamadın.
Koşuşturmaların arasından sıyırdı seni namaz.Bir kenara çekti.Dışarının gürültülerini kesti.Parmağını dudağına götürüp ''sus!'' dedi sorgulayıcı bir bakışla.Kendi içine bıraktığın seslerin elinden tuttu.Yeniden kendin(l)e konuşur eyledi seni.
Gel,gel de şimdi,boşalt cümle çığlıklarını namazın gözbebeklerine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder