Şimdi hatırla ki, sen de bir zamanlar yokluğun karanlığında yitiktin. Unutulmuşluk toprağına gömülü bir tohumdun. Kimsenin adını bilmediği, hatırını saymadığı bir yetimdin.
Seninde varlığının şafağı söktü yıllar önce.. Unutulmuşluğun dipsiz kuyusundan çıkarıldın, ana rahmine bir küçük damlacık olarak tutundun. Varlığından haberdar değildi sevdiklerin..Hatırlanmaya değer birşey bile değildin..
Şimdi hatırla ki, unutulmuşluğun toprağında Rabbin seni unutmadı. Rabbin seni sahipsiz de bırakmadı. Rabbin seni yokluk gecesinden varlıK ufkuna eriştirdi. Taze bir bahar gibi gün yüzüne çıkardı bedenini. Ete kemiğe bürüdü ruhunu.Gülden tebessümler giydirdi yüzüne...
Şimdi seher vakti... Göz kapaklarının ardından kaç. Sıyrıl göz kapaklarının ardından..Gafletin gecesinden uyan. Aç gözlerini sehere. Aç kalbini Rabbine. Uyan. Uyan ve an seni hiç unutmayan Rabbini. Güneş ufukta yükselmeden, sen dualar ufkuna yüksel. Herkes unutsa bile seni unutmayan Rabbini, herkesin O’nu unuttuğu anda ananlardan ol. Haydi kalk! Kalk ve miracına eşlik et En Sevgilinin(asm).
Şimdi sabah! Şimdi sabah namazı vakti...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder