Bir gün oku diye seslendi sana, bana, bize.
Yerleri gökleri ve ikisi arasındaki her zerreyi ve alemleri yaratan geçti hepsinden. Ve sana seslendi, bana seslendi.
“Oku, adımla oku!”
Bizi, insanı muhatap aldı kendine ve benimle konuştu, seninle konuştu.
Şimdi ben okurken duyar mıyım bana seslendiğini.
Okuyorum der miyim ve okudukça kendimi, kendimi buldukça seni buluyorum diyebilir miyim.
'Elvida Ünlü'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder